استفاده از حسابداری ردپای آب برای تعیین ترکیب کشت بهینه در توسعه پایدار (مطالعه موردی: دشت قزوین)

Authors

  • سید امین مجتبوی فارغ التحصیل کارشناسی ارشد/گروه مهندسی آب، دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره)، قزوین.
  • علیرضا شکوهی استاد/ گروه مهندسی آب، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره)، قزوین.
  • هادی رمضانی اعتدالی استاد/ گروه مهندسی آب، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره)، قزوین.
  • ویجی پی سینگ استاد/ گروه بیوتکنولوژی و مهندسی کشاورزی؛ دانشگاه A&M تگزاس، کالج استیشن، امریکا.
Abstract:

کشاورزی به‌عنوان عمده‌ترین ‌مصرف‌کننده آب در دشت قزوین بیشترین حساسیت را نسبت به خود برانگیخته است. در این تحقیق از مفاهیم حسابداری آب و تجارت آب مجازی برای تعیین ترکیب کشت بهینه در دشت قزوین برای مدیریت بهتر آب کشاورزی استفاده شد. مجموع ردپای آب مجازی و ردپای منابع آبی در تولید محصولات اصلی منطقه برای دوره 2014-2003، به‌ترتیب حدود 2053 و 1411 میلیون مترمکعب در سال است. سهم صادرات از ردپای آب مجازی، ردپای منابع آبی و سودخالص منطقه به‌ترتیب حدود 8/49، 5/55 و0/55 درصد است. حذف صادرات محصولات اصلی کشاورزی باعث افزایش میانگین ردپای اقتصادی آب از 2/707 به 3/780 مترمکعب بر میلیون ریال می‌شود. حذف صادرات محصولات اصلی نه‌تنها به افزایش سودخالص به‌ازای آب مصرفی کمک نمی‌کند بلکه باعث کاهش آن نیز می‌شود. برای تعیین ترکیب کشت با تاکید بر حفظ سطح زیرکشت و درآمد کنونی بخش کشاورزی و صرفه‌جویی منابع آب منطقه، 12 سناریو تعریف گردید. نزدیکترین سناریوها به-ترکیب‌ کشت کنونی (سناریوهای 9 و 11) با حفظ درآمدکنونی به‌ترتیب باعث صرفه‌جویی 3/23 و 8/23 درصدی در مصرف منابع آب می‌شوند. این سناریوها باعث بهبود ردپای اقتصادی آب به‌ترتیب به 3/521 و 7/503 مترمکعب بر میلیون ریال می‌شوند.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

مدیریت منابع آب و توسعه پایدار، مطالعه موردی: دشت رفسنجان

برداشت از منابع آبهای زیرزمینی دشت رفسنجان در سال 1353 حدود 450 میلیون متر مکعب گزارش شد. با توجه به محاسبات هیدرولوژیکی در این سال، حدود 98 میلیون متر مکعب از ظرفیت مجاز سفره، اضافه برداشت شده است. لذا بهره‌برداری بیشتر از منابع آبهای زیرزمینی منطقه رفسنجان از سال 1353 ممنوع اعلام گردید. براساس آمار مربوط به سال 1382 آب منطقه‌ای، میزان استحصال آب در این منطقه حدود 750 میلیون مترمکعب بوده و سال...

full text

مدیریت منابع آب و توسعه پایدار، مطالعه موردی: دشت رفسنجان

برداشت از منابع آبهای زیرزمینی دشت رفسنجان در سال 1353 حدود 450 میلیون متر مکعب گزارش شد. با توجه به محاسبات هیدرولوژیکی در این سال، حدود 98 میلیون متر مکعب از ظرفیت مجاز سفره، اضافه برداشت شده است. لذا بهره برداری بیشتر از منابع آبهای زیرزمینی منطقه رفسنجان از سال 1353 ممنوع اعلام گردید. براساس آمار مربوط به سال 1382 آب منطقه ای، میزان استحصال آب در این منطقه حدود 750 میلیون مترمکعب بوده و سال...

full text

تعیین سطح زیر کشت بهینه برخی از محصولات کشاورزی در شرایط متفاوت آب و هوایی با استفاده از الگوریتم ژنتیک در دشت قزوین

کشاورزی به علت ماهیت بیولوژیکی آن و وابستگی شدید به طبیعت بزرگ‌ترین مصرف‌کننده منابع آبی در بیشتر کشورهاست. لذا امروزه مدیریت آب در این بخش نقش مهمی را در مصرف منابع آب کشورها بازی می­کند. مطالعه حاضر باهدف بهینه‌سازی سطح زیر کشت، تخصیص آب آبیاری و حداکثر سازی سود حاصل از کشت بخشی از مزارع دشت قزوین (فلات مرکزی ایران) که آب موردنیاز خود را از طریق سد طالقان تأمین می­کنند در شرایط آب ‌و هوایی مخ...

full text

الگوی بهینه و پایدار مصرف منابع آب در بخش کشاورزی (مطالعه موردی: دشت کبودرآهنگ همدان)

نگاهی به گذشته نشان می‌دهد که مشکل کم‌آبی همواره درکشور ایران وجود داشته و این مسئله مربوط به نسل یا دوره‌ای خاص نمی‌باشد. لذا، توجه به مصرف بهینه از منابع و حرکت در راستای بهره‌برداری پایدار از منابع موجود، ضروری است. در این تحقیق تاثیرات دو هدف تامین پایداری مصرف منابع آب و بهینه سازی مصرف بین دوره‌ای این منبع بر الگوی کشت زارعین با استفاده از یک الگوی برنامه‌ریزی ریاضی چند دوره ای برای 5 دور...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 12  issue 3

pages  99- 113

publication date 2016-12-01

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023